عنصر اصلی این نمایشنامه زمان است

سعید شیخی در یادداشتی درمورد حضورش در جشنواره فجر گفت نمایشنامه پروانه الجزایری از عناصر خاص و ترکیب بندی بی نظیری در چیدمان موقعیت ها برخوردار است. عنصر اصلی و ویژگی اصلی این نمایشنامه زمان است که به شکل ویژه ای نویسنده به آن پرداخته است و به کمک این عنصر نمایشنامه را از یک اثر ساده و خطی به اثری ویژه و تاثیرگذار  تبدیل کرده است. از ویژگی های این نمایشنامه حضور نویسنده به عنوان نریشن را می‌شود نام برد که در جای جای نمایش به ما گوشزد می کند که شما در فلان روز فلان ساعت و فلان تماشاخانه نشسته اید و نمایشنامه ای را که من نوشتم را تماشا می کنید. پس از همزادپنداری احساسی که در اجرا وجود دارد دوری کنید و داستان من را بشنوید و ببینید.داستانی که مربوط به زمان ها و لحظات از دست رفته‌ی همه ما می‌شود.

من به دلیل ویژگی داستانی و فرم اجرایی که این نمایشنامه داشت تصمیم گرفتم خودم را زیر بار این چالش سخت قرار بدهم.  از ترکیب بازیگران با تجربه و کم تجربه و بعضاً بازیگرانی که برای اولین بار روی صحنه می روند استفاده کردیم. بیشتر سعی مان در انتخاب ها نزدیک بودن بازیگر به کاراکتر بود و سعی کردیم از بازیهای نمایشی در این کار بپرهیزیم. در طراحی صحنه ما به چیزی ورای طراحی ای که در نمایشنامه وجود داشت رسیدیم و دوست خوبم مرتضی نجفی دراین امر زحمت طراحی صحنه را به عهده گرفت و برای ایجاد فضاهای متفاوت در این نمایش از نور کمک گرفتیم که  امیر امیدی راد به درستی آن را طراحی نمود.

این نمایش در بخش مسابقه چهلمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور دارد و حضور در جشنواره فجر برای ما فرصتی ست که در کنار بزرگان تئاتر کشور قرار بگیریم و تجربه ای بزرگ کسب کنیم برای حضور در صحنه های بزرگتر و اتفاقات بهتر.